maandag 16 maart 2009

90210 is een postcode in Purmerend

Zaterdagavond ging ik uit op de Koemarkt in Purmerend.
Dat doe ik anders nooit.

Onderweg naar een kroeg kwamen we een grote groep jongeren tegen.
Eén of een aantal van hen had ruzie met één of een aantal anderen.

Ze keken er heel serieus bij.
De jongen voorop zat in de ‘hou me tegen’ modus. Erachter smeekte een meisje een andere jongen rustig te blijven.
En die groep, die groeide maar. Ik heb nog nooit zo snel zoveel kinderen uit het niets zien verschijnen.

Ik keek ernaar en realiseerde me dat ze acteerden, zonder zich daar een moment van bewust te zijn. Omdat kinderen denken dat het heel volwassen is, grote emoties uiten. Ze zien moeilijke situaties niet als iets om te vermijden, ze streven het na.
90210’tje spelen.

De ontbrekende schakel tussen kinderen en volwassenen laat zich vangen in één woord: relativeringsvermogen.



2 opmerkingen:

nicole zei

Neee toch niet de koemarkt? Moet je voor de grap eens de Bonte Koe in lopen of iets wat er op lijkt, je schrikt je echt rot.
Zouden mensen vroeger ook zo van ons geschrokken zijn of lijken ze nu gewoon jonger?

beerendsz zei

het was onvermijdelijk.

ze lijken vooral niet heel slim. maar ik durf voor mijn versie van een kleine 20 jaar geleden ook de hand niet in het vuur te steken.

tegelijkertijd, relativeren deed ik al voor ik wist hoe je het schreef.