De lijnen staan open

Ik heb mijn telefoon laten vallen.
Dat is niet de eerste keer, maar over het algemeen viel hij goed, dus met de kont naar beneden. Nu viel hij op zijn gezicht. Toen ikzelf een goede 14 jaar terug iets van gelijke aard deed glommen er drie tanden op het asfalt, dus het behoeft geen uitleg dat ik zijn aangezicht vreesde.

Nadat ik hem had opgeraapt vielen twee dingen op.

1. Ik legde de schuld van de schade bij degene die mij gebeld had. Direct en zonder nuance. Voor oorzaak & gevolg geldt: als je opdraait voor het gevolg leg je de oorzaak bij een ander. Er schuilt een vreemd soort troost in onrecht.
2. De schade vertoonde sterke overeenkomsten met een sadistisch experiment waarbij wetenschappers spinnen onder invloed van een scala aan gezellige drugs een web lieten bouwen. De uitkomst laat zich raden. Dat is sowieso de kern van onderzoeken in de marges van de wetenschap. Dat de uitkomst zich laat raden. En dat je die marges ruim moet zien.

Zo zit ik nu dus met een touch screen telefoon waarvan het screen is verworden tot een Jamba commercial.
Nieuw! Screensavers van spiders on speed! Deze crazy spiders halen hun neus niet op voor de meest freaky lijnen op je mobiel!
SMS CRAZYWEB ON naar 4848!

Kortom, als er bij u weleens vrachtwagens door de straat rijden en daar valt wat van af…u mag me bellen. Zolang 'ie het houdt.

Een Jeroen

Vanochtend stond een jongen voor de deur van een Utrechtse school.
Iets met Lyceum.
Hij stond zoals je dat doet als je een jongen bent van 15. Een beetje schuchter, een beetje ongemakkelijk, zoekend naar de pose die dat dan weer verdoezelt.
Een houding die ik op de verkeerde momenten nog altijd tot in de puntjes beheers.
Toen fietsten er twee meisjes langs. Ze staken hun hand omhoog, tegelijkertijd, als schoonzwemsters, en riepen: “Hoi, Jeroen!”.
Jeroen liet in de consternatie zijn pose vallen en deed waar velen vergeefs op wachten: hij ontluikte. Ter plekke, en zonder enig besef.

Je moet net die mazzel hebben. Dat je tegen een dergelijk breekbaar briljantje aanloopt. Een arthouse film waar je bij het loket gratis door kunt lopen.
Met de ideale hoofdrolspeler, feilloos gecast door het leven zelf.
Een Jeroen.