vrijdag 3 juli 2009

Geen keuze

Nb. Dit is niet echt o.i.d. e.d. Ik heb haar allang gevonden. Dat niemand denkt...

Jij liep op blote voeten. Ik zei daar wat van. Ik ben een voetenman, ik had geen keuze. Je lachte, gebaarde: Volg me als je durft. Stap in mijn voetsporen, kijk of je me bijhouden kan. Ik volgde, want jij was jij.
Ik had geen keuze.

We liepen. Door het gras, de heuvel af. Je versnelde en pakte mijn hand. Ik vroeg waar naartoe, maar jij keek niet om. We renden. De vallei in, langs figuranten van bordkarton. Je stopte en draaide, je voet in de lucht. Kusje.
Ik bukte.
Ik had geen keuze.

Je viel en stond op, je armen gespreid. Dit is van ons. Dit is onze cirkel. Ondoordringbaar. We gaan pas naar buiten als ik het zeg. Dans met me, toe. Tot we versmelten. Wil je versmelten?
Mijn vingers omsloten de jouwe.
Ik had geen keuze.

We dansten. Jij zette je voeten op die van mij. Leid me als je durft. Nu volg ik jou en niet alleen omdat het kan. We draaiden en draaiden. Niet op de muziek maar om elkaar. Ik was je vriend, vader en minnaar.
Ik had geen keuze.

Je vroeg of ik wilde. Voor alles een eerste keer. En beter samen springen dan alleen. Je lachte, beet en keek er vies bij. Hier. Ga met me mee. We hoeven niet ver. We zijn al in de cirkel. Je bracht je vingers naar mijn mond.
Ik gehoorzaamde.
Ik had geen keuze.

We dronken. Maar de smaak zwom niet weg. Jij keek naar mij. Ik, ik zag je lippen. Een beetje bijten, zachtjes, en we versmelten. Voor het eerst, volledig. Een kus. Tot het bitter wegebt, tot niets dan zoet.
Meer.
Ik had geen keuze.

Jij vond een plekje. Een beetje meer, maar niet teveel. Twee kinderen die het begrepen. Uitstel leidt niet tot afstel. Babystapjes. Kijk later om en zie de reuzensprong. Doen we ook straks? De cirkel neem ik mee. Maar nu nog niet. Nog even niet.
Ik knikte.
Ik had geen keuze.

We zweefden. Maar het was te vroeg. Of niet genoeg. Of toeval. Toeval bestaat. Wat is een half uur? Tien jaar. Een half uur is tien jaar. Even maar. Ze missen me vast. Blijf hier, blijf jij hier. Voor je het weet ben ik terug.
Ik wachtte.
Ik had geen keuze.

Je bent kwijt. Al 10 jaar.
Ik zoek je. Dit jaar. Nog 10 jaar.
Ik heb geen keuze.

1 opmerking:

miekeboogert zei

Maakt niet uit of het echt is.
Vind het PRACHTIG geschreven.
Heel mooi.

Het voelt wel heel echt. :-).
Knap gedaan.