donderdag 8 oktober 2009

Een Jeroen

Vanochtend stond een jongen voor de deur van een Utrechtse school.
Iets met Lyceum.
Hij stond zoals je dat doet als je een jongen bent van 15. Een beetje schuchter, een beetje ongemakkelijk, zoekend naar de pose die dat dan weer verdoezelt.
Een houding die ik op de verkeerde momenten nog altijd tot in de puntjes beheers.
Toen fietsten er twee meisjes langs. Ze staken hun hand omhoog, tegelijkertijd, als schoonzwemsters, en riepen: “Hoi, Jeroen!”.
Jeroen liet in de consternatie zijn pose vallen en deed waar velen vergeefs op wachten: hij ontluikte. Ter plekke, en zonder enig besef.

Je moet net die mazzel hebben. Dat je tegen een dergelijk breekbaar briljantje aanloopt. Een arthouse film waar je bij het loket gratis door kunt lopen.
Met de ideale hoofdrolspeler, feilloos gecast door het leven zelf.
Een Jeroen.

3 opmerkingen:

Hukkel zei

Hus?

beerendsz zei

een ontluikende hus.
het is een beeld waar ik moeite mee heb...

Anoniem zei

als ie maar geen slager wordt.
ze verpakken 'm misschien half voohoor...