dinsdag 21 april 2009

Het is dat ik moe ben

Er zijn van die dagen dat je genoeg meemaakt om over te schrijven.

Zo had hier een blog kunnen staan over het laakbare verschil tussen ijsblokjes en crushed ice in een caipirinha. Over slaapdeprivatie en treinen die veel minder snel gaan dan ze beloven. Over elf mannen die samen Jana Novotna spellen. Over loeren en vervolgens de vermoorde onschuld spelen. Over hoe afstand het verlangen inderdaad sterker maakt. En de seks beter. Over het mooiste mensje ter wereld dat op zijn buik kan slapen. Over dan toch, alsnog. Over grapjes over SOA’s. En zalf. Nogal wat zalf. En over de vraag of ik gel bij me had.

Daarover had ik hier iets kunnen schrijven.

Ware het niet dat ik geen tijd heb.
En godsgruwelijk moe ben.
Voorlopig, althans.

Geen opmerkingen: