maandag 4 januari 2010

Akersloot III

En zo toogden we de maandag voor Kerst richting Haarlem naar de Sauna van Egmond. Ja, ook ik vroeg mij af waarom ze de toko niet tot de Sauna van Haarlem hebben gedoopt, maar in de wereld die wellness heet zijn klinkende connotaties het halve werk.

Bij binnenkomst kreeg ik een badjas, want die heb ik zelf niet. De badjas en ik, wij zijn geen vrinden. Hij zit me zelden als gegoten. Ik begrijp de badjas niet, vermoed ik. Een kledingsstuk dat zich profileert als de textielgeworden ontspanning zou een hoop minder gedoe met zich mee moeten brengen. Bij het zitten: oppassen dat ‘ie er niet uitfloept. Bij het opstaan: oppassen dat ‘ie er niet uitfloept. Tijdens het eten: porren aan de achterkant omdat je te strak op je badjas zit waardoor de mouwen te weinig speelruimte geven. Na het porren: lekker wapperen met je armen, maar wie ligt er als een pasgeboren vogeltje hulpeloos op het hout van je stoel?

Ik verdenk badjasdragers ervan dat ze het erom doen. Schrap dat hele ‘ont’, het is de spanning. De wetenschap dat het onbewaakte ogenblik op elk moment op de loer ligt. “Zag je iets? Niet? En zo?”.
De bevrijding ook van het semi-naaktlopen.
Mannen zijn uiterlijk onbewogen, maar achter de badjas is het vrijspel voor de pendule. De milde glimlach van vrouwen bij het zitten en opstaan vanwege de subtiele verplaatsing van lucht. Een engeltje dat pesterig langs de schaamstreek blaast.

De kans is aannemelijk dat bovenstaande alles over mij zegt. Dat het hele naaktgebeuren, semi- danwel volledig, niemand in de wereld die wellness heet ook maar een biet kan schelen. En dat ik de enige was die tijdens het naakt rugzwemmen de neiging moest onderdrukken om de bekken naar boven te duwen en de Jaws tune te neuriën. Van dat laatste ben ik vrij zeker. Maar ondanks dat alles ben ik tegen mijn eigen stroom ingegaan. Ik heb gezweet, gestoomd, gedompeld, gescrubt en gedoucht en tot tweeëneenhalf
keer toe succesvol een erectie onderdrukt. Om na ruim 6 uur de Sauna van Egmond in Haarlem pas te verlaten. Daar kun je op papier prima mee wegkomen.

Buiten voor de deur stond een klassieke mini geparkeerd die ik meende te herkennen als de mini van een vriend. Toen ik belde bleek dat niet zo te zijn.


2 opmerkingen:

Anoniem zei

Hahaha! Erg herkenbaar, ik was van de zomer in de zwaluwhoeve maar dat bleek ook een beetje een nudisten kamp te zijn. Geen succes dus.
Nog de beste wensen voor 2010!
Nicole x

Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.