Dooi, op een bed violen, graag

Kunnen we, pretty please..with sugar on top, nu stoppen met de kou. Het is mooi geweest. Echt. De koek is op. De zopie ook.
Begrijp me goed, ik waardeer de idylle van een winter wonderland als ieder ander. Maar je dagelijks glijdend en klunend een weg banen naar kantoor, waar een geheimzinnig koufront alle ARBO-voorschriften tart, is niet leuk. Tot zeven keer toe net niet onderuit gaan, met tegen een liesbreuk aanschurkende capriolen, is niet leuk. Een buschauffeur die meent forenzen een plezier te doen door de verwarming uit te laten om iedereen op Spartaanse wijze de werkweek in te loodsen, is niet leuk.
Schaatsen, is niet leuk. Want ik kan het niet.
Maar vooral, ik kan niet meer.
Kortom, kou, stoppen. Anders gebeuren er ongelukken.