dinsdag 14 april 2009

Het zou briljant zijn

Een collega vertelde dat ze haar Paasweekeinde had afgesloten met een droom waarin ik prominent voorkwam.
Logischerwijs denk je dan dat iemand ’s nachts vieze dingen met je heeft gedaan terwijl jij daar geen weet van had.
Rohypnol in de schemerzone.
Maar het ging niet over seks.

In haar droom was ik dood.
Laten we het erop houden dat ik daar gematigd enthousiast over was.
Tot ze vertelde over de opkomst. Ze sprak over dranghekken.
Ik zeg het nog maar een keer. Dranghekken.


Het mooiste moest evenwel nog komen.
Ik was, zo bleek, zelf aanwezig.
Stel je het voor. Nog even handjes schudden, een lach, een traan en dan met een welgemeend tabee de kist instappen.

Daar zou de evolutieleer iets mee moeten doen.

Geen opmerkingen: