donderdag 26 februari 2009

Wachten op de trein

Ik zag een duif.
Hij zag eruit zoals de meeste duiven.
Viezig en vadsig.
Terwijl hij voor me rondhupte zag ik dat zijn linkerpootje gehavend was.
Het was niet meer dan een stompje.

Alsof hij met vuurwerk had gespeeld.

Toen hij wegvloog vroeg ik me af:
Zou hij het weten? Dat hij een duif is?


Geen opmerkingen: