Dit weekend ga ik skiën.
Voor het eerst.
Mijn rijbewijs heb ik ook pas sinds een jaar.
Ik heb mezelf nooit als laatbloeier gezien. Nu vraag ik me af of het niet een concept is dat moet doortrekken.
In het minste geval verschaft het me het alibi dat het beste nog moet komen.
Ik ben het type glas half vol, hoewel, ik geloof dat ik zo word bijgeschonken.
Wat verwacht ik van laatbloeien op een piste, vraag ik me af.
Een betere vraag is wellicht: wat hoop ik?
Eigenlijk zoals ik het altijd in gedachten heb gezien.
Een bataljon ingepakte kleuters, die als Michelin Midgets laten zien dat ze dondersgoed weten dat het slechts om één ding draait: kraakbeen.
En ik daar achteraan. Met mijn mantra.
Pizza. Fries. Pizza. Fries. Fries. Pizza.
In het minste geval houd ik er een verhaal aan over.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten