dinsdag 3 februari 2009

Pril geluk

Zondagmiddag kreeg Hugo zijn eerste kus van een meisje.
Ze heet Fee en is iets meer dan een jaar ouder. Ofwel, amper uit de cradle en direct al een snatcher. Het is wachten op de baby Breezer.

Fee is familie van Hugo. Ze is het dochtertje van mijn nicht en daarmee het achternichtje van Hugo, als ik me niet vergis. Mochten ze ooit zelf gezonde kindjes willen verwekken, dan doen ze er dus verstandig aan het bij die kus te laten. Tegelijkertijd, in een vissersdorp niet ver hier vandaan zijn de lijntjes korter.
De oudere aanwezige neefjes en nichtjes bleken dit credo aanhangig.

Fee en Hugo deelden een teddybeer en het overige grut waande zich op het schoolplein.
“Fee, weet je met wie jij gaat trouwen? Met Hugo! Met Hugo!”
Hugo kan, op een enkel woord na, nog niet praten.
Dit weerhield de meute er niet van hem met retoriek om de oren te slaan.
“Je bent smoorverliefd op Fee, hè, Hugo! Smoorverliefd!”
Hugo kwijlde wat, draaide zich om en sloeg twee blokken tegen elkaar.

Later zaten ze weer bij elkaar. Niet in de box maar op de grond.
Hugo stak zijn armpjes uit om Fee te omhelzen. Omdat zij iets anders zag greep hij mis.
Als volwassene kan dat een aanslag zijn op je eigenwaarde. Hugo had het al een plekje gegeven voordat hij zich opnieuw op de teddybeer stortte.

Fee en Hugo. Hugo en Fee. Twee heel kleine mensjes die elkaar hun mooiste kant toonden. Simpelweg omdat ze geen andere kant kennen.
Het wordt tijd dat ik het onder ogen zie.
Ik ben de softste gast geworden die ik ken.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Held!

Unknown zei

Ik vind deze erg leuk. En nu niet vragen waarom. Gewoon, leuk.

Anoniem zei

gier = lame