zondag 15 maart 2009

Schijn bedriegt

Schijn 1
Ik schat dat ze de 60 al gepasseerd waren, de man en vrouw die vanmiddag in de vierzitter naast mij waren gaan zitten.

Hij had een alleszins respectabele baard en droeg robuuste wandelschoenen. Als kind zou je hem "tuinkabouter" noemen.

Zij had vlassig peenhaar met daaronder grote ogen, die als twee zaklampjes vanuit haar gerimpelde gelaat naar buiten leken te schijnen. Ze deed me denken aan een vrouw van Anton Heyboer, maar dan zonder de allure.

Het was pas toen ik zag dat hij de gehele reis haar hand vasthield en met zijn duim zachtjes over haar vingers wreef, als de onbedoelde penseelstrepen van een romantisch stilleven, dat ik begreep dat ik was verrast door hun stille uiting van genegenheid.

Schijn 2
Achter de kassa bij de AH to go op het Centraal Station stond een klein meisje.

Daarbij doel ik alleen op haar lengte. Ze was een mooi meisje, en niet alleen omdat ze klein was.
Terwijl ik een plaats opschoof in de rij observeerde ik haar.

Ze zou Braziliaanse kunnen zijn, alleen ontbrak op het eerste oog het temperament. Ze had een verlegen uitstraling, schuchter bijna.

Ik was aan de beurt maar haperde even met mijn bestelling, ik zag de rode Gauloises niet, waarna ik net voor het ongemakkelijk werd ‘…een Marlboro’ er uit perste.
Het meisje pakte zonder iets te zeggen een pakje Marlboro en legde het voor me neer. Ik gaf haar € 5, zij gaf € 0,50 terug en we zeiden alsjeblieft en dankjewel.

Toen ik wegliep realiseerde ik me dat ze het pakje sigaretten nooit gescand had.
Terwijl haar vingers weer in de kassa frummelden, begreep ik dat ik luisterde naar het geluid van de fooi van € 4,50 die ze zichzelf toeĆ«igende.

Geen opmerkingen: